چهارشنبه , ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
معیار های رشد نوزاد
معیار های رشد نوزاد

معیار های رشد نوزاد

معیار های رشد نوزاد

معیار های رشد نوزاد ، اندازه قد ، وزن و دور سر او می باشد.

اولین بار اندازه گیری های قد ، وزن و دور سر در اتاق زایمان بعد از تولد انجام می شود.

قد نوزاد کامل و رسیده بعد از هفته ۴۰ حاملگی متولد شده بین ۵۳-۴۸ سانتی متر است.

وزن نوزاد نیز به طور طبیعی بین ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ گرم است نوزادان در هفته اول مختصری وزن از دست می دهندکه تا ۱۰ روزگی جبران شده و به وزن زمان تولد می رسد. در ۵ ماهگی وزن شیرخواران دو برابر زمان تولد می شود و در یک سالگی وزن شیر خوار طبیعی سه برابر وزن زمان تولدش می باشد.

دور سر به طور طبیعی بین ۳۳ تا ۳۷ سانتی متر است.

البته این معیارها به ژنتیک ، جثه و قد پدر و مادر ، تغذیه و شرایط محیطی و آب و هوایی نیز بستگی دارد.

سر نوزاد:

سر نوزاد به طور طبیعی در مقایسه با سایر اندام ها مانند شکم یا دور سینه بزرگتر است که با رشد نوزاد متناسب می شود. گاهی به دنبال زایمان طبیعی ممکن است سر حالت کشیده داشته باشد. و یا مقداری مایع در زیر پوست سر جمع شود که امری طبیعی است و طی روزهای اول بعد از تولد به حالت اولیه بر می گردد.

چشم نوزاد:

چشمان نوزاد تازه متولد شده بلافاصه بعد از تولد دارای قدرت بینائی می باشد.

توجه:

از دست زدن به چشم نوزاد خود داری شود. تورم پلک نوزاد در هنگام تولد شایع است و ممکن است همراه ترشحات مخاطی باشد. اگر این حالت در اولین روز زندگی دیده شد، جای نگرانی نیست و معمولا خوب بخود بهبود می یابد . در صورت تورم ، قرمزی پلک ها ، ترشح چرکی و یا اشک ریزش با پزشک مشورت شود.

از ریختن هر گونه قطره و یا مایعاتی نظیر چای درون چشم نوزاد خود داری شود. رگه های خونی ملتحمه چشم نوزاد طبیعی بوده و در عرض ۱ تا ۲ هفته اول بعد از تولد خود بخود بهبود می یابد.

بینی نوزاد:

حس بویای نوزاد در زمان تولد فعال بوده و قدرت بویای نوزاد بیشتر از بزرگسالان است و به همین علت بوی مادر ، پدر و شیر مادر را بخوبی احساس می کند.

در صورت گرفتگی بینی نوزاد ، با استفاده از چکاندن قطره بینی (با تجویز پزشک) برای رفع گرفتگی بینی نوزاد اقدام شود. و از چکاندن شیر مادر در داخل بینی نوزاد به منظور باز نمودن بینی او باید خودداری گردد، زیرا ممکن است شیر وارد ریه نوزاد شده و سبب رشد میکروب ها و ایجاد عفونت بینی و ریه شود.

 دهان نوزاد:

گاهی ممکن است در دهان نوزادان دندان های تکامل نیافته و کیست هایی روی لثه و یا کف دهان یا کام نوزاد دیده شود. این ضایعات خودبخود از بین می روند و نیازی به درمان ندارند.

اگر در هنگام گریه کردن یک طرف دهان نوزاد بیشتر از طرف دیگر حرکت کند احتمالا اعصاب صورت صدمه دیده اند و باید به پزشک مراجعه شود.

برفک یکی از شایعترین بیمار های دهان نوزاد می باشد . این عارضه به صورت ترشحات سفید و پنیری بر روی زبان ، سقف دهان و سطح داخلی گونه ها دیده می شود. در صورت رویت برفک دهان به پزشک مراجعه گردد.

گوش نوزاد:

در هنگام تولد به دلیل آنکه لاله گوش به طور کامل غضروفی نشده است به راحتی خم می شود و به حالت اول بر می گردد.

سوراخ کردن گوش نوزاد دختر باید با وسایل استریل و تمیز در شرایط کاملا بهداشتی انجام شود.

پستان نوزاد:

پستان بعضی از نوزادان اعم از دختیر یا پسرممکن است مقداری برجسته بوده و یا از آن ترشح خارج شود این امر نیز طبیعی و به علت قطع هورمون های مادری است که خودبخود بعد از چند روز برطرف می شود. از ماساژ پستان نوزاد و یامالیدن هرگونه دارو یا ماده ضد عفونی بر روی آن خودداری شود.

بند ناف نوزاد:

جنین در دوران بارداری از طریق بند ناف با مادر در ارتباط است و اکسیژن و مواد غذایی را از این طریق دریافت می نماید. پس از زایمان ، بند ناف قطع و گیره ای به انتهای آن وصل می شود. بند ناف ، بتدریج خشک و چروکیده شده ، از روز دوم تا سوم شروع به سیاه شده می کند و معمولا طی ۲ هفته اول تولد می افتد.

بند ناف باید همیشه خشک و تمیز نگهداشته شود. از ناف بند استفاده نشود و پوشک را طوری ببندید که بند ناف داخل پوشک قرار نگیرد. از آغشته شدن بند ناف به مدفوع یا ادرار جلوگیری شود. در صورت قرمزی اطراف بند ناف ، بوی بد و یا ترشح از بند ناف باید فورا به پزشک مراجعه شود. به بند ناف از نظر خونریزی احتمالی توجه شود.

از به کار بردن هر گونه ماده ضد عفونی مانند الکل یا بتادین روی بند ناف خودداری گردد. زیرا سبب تازه شدن بند ناف شده و افتادن آن را به تاخیر می اندازد.

فتق نافی (بیرون زدگی ناف) نسبتا شایع بوده و نیازی به درمان ندارد و اغلب در سالهای  اول زندگی خودبخود بهبود می یابد.

اندام تناسلی نوزاد:

در بعضی از نوزادان پسر ممکن است بیضه ها وارد کیسه بیضه نشده باشد که جای نگرانی نیست و بعد از مدتی وارد کیسه بیضه خواهد شد.

در صورت نزول یکطرفه بیضه نیاز است نوزاد بعد از ترخیص از بیمارستان تحت پزشک قرار گیرد.

در بعضی از نوزادان دختر ممکن است از دستگاه تناسلی ترشح همراه با رگه های خونی خارج شود که طبیعی بوده و به علت قطع هورمون های زنانگی مادر می باشد که در طی بارداری ، نوزاد در معرض آن بوده است . نباید به این ترشحات دست زد و یا سعی در پاک نمودن آنها نمود . بعد از چند روز این ترشحات خودبخود قطع خواهد شد

پای نوزاد:

با چنبری بودن وضعیتی بسیار شایع و ناشی از وضعیت نامناسب جنین در رحممادر است که در طی چند روز خودبخود بهبود می یابد اما اگر علت آن مشکل در استخوان پا باشد می بایستی توسط پزشک بررسی های لازم صورت گیرد. در صورت نیاز به عمل جراحی شانس بهبودی زیادی خواهد بود.

در رفتگی مفصل ران نیز در بعضی از نوزادان دختر دیده می شود که علت خاصی ندارد اما با تشخیص و اقدامات درمانی بموقع اکثرا قابل درمان و اصلاح می باشند.

ختنه نوزاد پسر:

توصیه می شود ختنه نوزاد پسر در هفته اول و ترجیحا در روزهای اول تولد صورت پذیرد.

محل ختنه را باید خشک و تمیز نگهداشت و از استعمال ترکیبات خانگی یا هر گونه دارو بدون دستور پزشک خودداری گردد. در صورت خونریزیاز محل ختنه و یا قرمزی و هر گونه ترشح به پزشک مراجعه گردد.

توصیه می شود در صورت عدم وجود موانع پزشکی ، ختنه توسط پزشک واجد صلاحیت در مراکز درمانی و قبل از ترخیص از بیمارستان صورت گیرد.

غربالگری نوزادان:

توصیه می شود در روز ۳ الی ۵ بعد از تولد ، آزمایشات غربالگرب زیر به منظور اطمینان از عدم ابتلا نوزاد به بعضی از بیماری های قابل پیشگیری ( در صورت تشخیص زودرس) انجام شود. بیماری های مورد نظر شامل:

کم کاری غده تیروئید نوزاد (هیپوتیروئیدیسم)، فنیل کتونوری(نقص آنزیمی در بدن نوزاد که می تواند در صورت دیر تشخیص دادن سبب عقب ماندگی ذهنی نوزاد شود.)، بیماری شربت افرا و گالاکتوزمی و فاویسم (کمبود آنزیم G6PD) نیز از نقایص آنزیمی هستند که در صورت تشخیص به موقع می توان به طور کامل از  عوارض آن جلوگیری کرده و یا از شدت آن کاست.

بهتر است قبل از یک ماهگی ، نوزاد از نظر شنوایی بررسی شود. البته در بسیاری از مراکز درمانی که برنامه غربالگری شنوائی انجام می شود این بررسی ممکن است در روزهای اول تولد در بالین نوزاد انجام شود.

در نوزادانی که سابقه فامیلی خاصی در رابطه با مشکلات یا بیماری های سیستم بینایی نوزاد انجام می شود.

دفع ادرار نوزاد:

نوزاد در طی ۲۴ ساعت اول تولد ادرار دفع می کنددر صورت عدم دفع ادرار نیاز به برررسی توسط پزشک دارد.

اگر نوزاد به میزان کافی شیر بخورد ، به طور تقریبی ۴ تا ۶ کهنه در ۲۴ ساعت خیس خواهد شد.بعضی مواقع ادرار نوزاد رنگ صورتی دارد که علت آن دفع اوره بدن می باشدکه امری طبیعی است.

دفع مدفوع:

تمام نوزادان در طی ۴۸ ساعت اول تولد دفع مدفوع دارند و در صورت عدم دفع مدفوع در طی این مدت نیاز به بررسی توسط پزشک دارد.

یکی از علل عدم دفع مدفوع در ۴۸ ساعت اول عمر بسته بودن یا تشکیل نشدن سوراخمقعد است.

مدفوع نوزادانی که باشیر مادر تغذیه می شوند در مقایسه با نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می شوند رقیق تر و تعداد دفعات آن بیشتر است.این امر طبیعی بوده و مشکلی ایجاد نمی کند.

استحمام:

در صورت ثابت بودن درجه حرارت بدن نوزاد بین ۳۶/۵ تا ۳۶/۸ درجه سانتیگراد بهتر است حداقل اولین استحمام نوزاد ۶ ساعت پس از زایمان انجام شود.

از پاک کردن چربی روی پوست نوزاد که به آن ورنیکس گفته می شود خودداری شود.

استحمام های بعدی نوزاد را می توان حداکثر ۳ بار در هفته انجام داد.

بلافاصله بعد از تغذیه به علت احتمال برگرداندن شیر از حمام دادن نوزاد خودداری شود.

دمای محل استحمام نوزاد بهتر است ۲۵ درجه سانتی گراد باشد و از آب با دمای ۳۷ تا ۳۸ درجه سانتی گراد جهت استحمان نوزاد استفاده شود.

تا زمانی که بند ناف نیافتاده است از فرو بردن نوزاد در آب وان خودداری شود.

شستشوی بدن نوزاد را از سر و صورت شروع کرده و سپس دست ها و پاها ، شکم و پشت وی شسته شود. شستشوی چین های زیر گردن ، زیر بغلنوزاد و کشاله ران  ها فراموش نشود. دستگاه تناسلی نوزاد آخر از همه و در نوزاد دختر ناحیه تناسلی را از جلو (مجرای ادرار) به عقب (مقعد) شسته شود تا آلودگی مدفوع به مجرای ادرار منتصل نشود. در نوزاد پسر نیز زیر کیسه بیضه تمیز شود.

برای شستشوی نوزاد از صابون یا شامپوی مخصوص نوزاد (ملایم و غیر قلیایی) استفاده شود.

روش انجام صحیح استحمام در کتافیلم ” قدم نورسیده مبارک” توضیح داده شده است.

محیط زندگی نوزاد می بایست عاری از مواد زیان آور ، و به دور از آلودگی باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

Baby Growth Criteria,رشد نوزاد,معیار رشد نوزاد,نوزاد,استحمام نوزاد تازه متولد شده,استحمام نوزاد,نحوه شستن نوزاد تازه متولد شده,دفع ادرار نوزاد,دفع مدفوع نوزاد,غربالگری نوزادان,غربالگری نوزاد,ختنه نوزاد پسر,ختنه نوزاد,نوزاد پسر,نوزاد دختر,شستن اندام تناسلی نوزاد دختر,اندام تناسلی نوزاد,سوراخ کردن گوش نوزاد,بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد,سوراخ کردن گوش نوزاد دختر,شاخص های رشد نوزادان,شاخص های رشد نوزاد,پای نوزاد,دست نوزاد,سر نوزاد ,گوش نوزاد ,,پستان نوزاد ,بند ناف نوزاد,نحوه سوراخ کردن گوش نوزادان,نحوه سوراخ کردن گوش نوزاد,بند ناف نوزاد,مراقبت از بند ناف نوزاد,نکات مهم مراقبت از بند ناف و جلوگیری از عفونت ناف نوزاد,بینی نوزاد,دهان نوزاد,قد نوزاد,وزن نوزاد ,رشد نوزاد,جثه نوزاد,حمام کردن نوزاد,روش درست حمام کردن نوزاد,شستن نوزاد,دفع ادرار نوزاد,

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه − یک =