نوشته های مرتبط
بیماری آبله مرغان توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد میشود که خفیف است اما بسیار واگیردار.
بیماری آبله مرغان در کودکان شایع تر است.
علائم بیماری آبله مرغان :
- خارش سطحی پس از یک روز
- تب
- احساس ناخوشی همگانی که ۱ الی ۲ روز طول میکشد
- درد شکم
- تاول (بثورات )پوستی که در هر جای بدن میتواند بوجود آید. (بثورات ابتدا پاپولند وسپس به وزیکول و پوستول و در نهایت به پوسته تبدیل میشوند)
- هر سه چهار روز تاولهای جدیدی بوجود میآیند
- در بزرگسالان نشانه های آنفولانزا نیز بوجود میآیند
آبله مرغان بیشر در فصلهای بهار و زمستان بوجود میآید.
بیشتر کودکان در سنین ۵ الی ۱۰ سالگی به آن مبتلا میشوند. و در ابتدا بالاتنه مورد حمله قرار میگیرد.
ویروس ناقل این بیماری از راه قطرات ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی فرد بیمار انتقال میابد.
از ۲۴ ساعت قبل از پیدایش تاولها تا زمانی که تمامی وزیکولها به دلمه تبدیل نشوند، بیمار نباید به داخل جمع برود . در این مدت بیماری آبله مرغان بسیار مسری است
بیماران آبله مرغان که بستری میشوند باید در اتاقی ایزوله شوند تا از انتقال ویروس از طریق هوا جلوگیری شود.
دوره نهفتگی بیماری آبله مرغان ۷ الی ۲۱ روز است. اگر مادری نوزادی در زمان بارداری آبله مرغان گرفته باشد، نوزاد وی تا چند ماه در مقابل حمله آبله مرغان ایمن میماند. که این ایمنی از ماه ۴ به بعد کاهش میابد.
واکسن پیشگیری از آبله مرغان:
در ابتدای سالهای ۱۹۷۰ در کشور ژاپن واکسنی به نام Varivax تولید شد که به طور مرتب از سال ۱۹۸۶ در ژاپن و از سال ۱۹۹۵ در آمریکا استفاده میشود که نتایج آن، مثبت بوده است. پس از استفاده انبوه این واکسن در این دو کشور شیوع بیماری آبله مرغان، چه در افراد واکسینه و چه در افرادی که واکسن را دریافت نکرده‌اند، به طور چشمگیری کاهش یافت.
درمان آبله مرغان:
معمولا کودکان بعد از گذشت ۷ الی ۱۰ روز، خود به خود خوب میشوند اما در بزرگسالان کمی بیشتر به طول می انجامد و احتمال بروز عوارض در آن‌ها بیشتر است. پس از بهبودی، فرد برای تمام زندگی در برابر آبله مرغان ایمنی دارد. گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان، ویروس در بدن به حالت خفته باقی میماند (بطور مثال در ریشه اعصاب نزدیک نخاع). این ویروس خفته ممکن است سال‌ها بعد دوباره بیدار شده و بیماری زونا را ایجاد کند.
در اکثر موارد نیاز به درمان ضد ویروسی نیست و فقط درمان حمایتی انجام میشود که شامل تجویز آنتی هیستامین برای کاهش خارش یا تجویز استامینوفن برای کنترل تب میشود. در دو گروه سنی زیر یک‌سال و بالای ۱۳ سال، افرادی که به هر دلیل در حال استفاده از استروئید (برای مثال پردنیزولون) و همچنین افرادی که درحال مصرف آسپرین می‌باشند، نیاز به درمان ضدویروس (آسیکلوویر) دارند.
درمانی برای آبله مرغان وجود ندارد، به جز استراحت و دادن داروها برای پایین آوردن تب و کاهش خارش.
برای پایین آوردن تب، می‌توان این کارها را انجام داد:
- آب و مایعات فراوان بنوشید. می‌توانید یخ نیز بمکید.
- با آب ولرم حمام کنید.
- لباس‌های نازک و نخی به تن کنید و از لباس‌های زبر و گرم دوری کنید.
- داروها را به موقع مصرف کنید.
- در مورد افراد کوچک‌تر از ۲۰ سال سن، از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا امکان دارد سندرم رِی ( Reye syndrome) را به وجود آورد.
عوارض احتمالی آبله مرغان
- عفونت ویروسی چشم
- عفونت باکتریایی ثانویه برروی تاولهای آبله مرغان :شایعترین عارضه آبله مرغان، عفونت‌های ثانویه جلدی است.
- به ندرت آنسفالیت (التهاب یا عفونت مغز)
- احتمال بروز زونا سال‌ها پس از دوران بزرگسالی
- به ندرت باقی‌ماندن جای تاول و ممکن است تاول عفونی شود
- میوکاردیت (التهاب عضله قلب)
- آرتریت (التهاب مفصل) بطور گذرا
- سینه پهلو (پنومونی)
- نشانگان رای (Reye syndrome) در صورت مصرف آسپیرین وجود دارد
- پریکاردیت، هپاتیت، گلومرولونفریت، اورکیت، زخم معده و عوارض نورولوژیک (عصبی) از عوارض دیگر بیماری هستند. سربلیت یا همان التهاب مخچه به واسطه واکنش‌های ایمونولوژیک، یکی از عوارض نادر آبله مرغان است که بیمار دچار آتاکسی (اختلال در راه رفتن) میشود.
آبله مرغان میتواند از مادر باردار به جنین سرایت کند و سبب وزن کم در هنگام تولد، آتروفی (زوال) کورتکس مغز، حملات تشنجی، عقب افتادگی ذهنی، آب مروارید و میکروسفالی شود. ابتلای مادر در ۱۶ هفته اول بارداری به آبله مرغان با توجه به احتمال انتقال به جنین و عوارض آن نیازمند به درمان با VZIg (ایمونوگلوبولین ضد VZV) دارد. متأسفانه در حال حاضر، این دارو در ایران در دسترس نیست.
آبله مرغان, بیماری آبله مرغان, روشهای پیشگیری از آبله مرغان, درمان آبله مرغان, علائم آبله مرغان, درمان آبله مرغان